معنی خرج راه - جستجوی لغت در جدول جو

خرج راه

لغت نامه دهخدا

(رِ)

مانع و حایل. (آنندراج). مزاحم. مانع. سد راه پیشرفت

(کِ)

خاک و گرد متعلق براه. غبار. خاکی که بر لباس شخص بازگشت کرده از مسافرت می نشیند، رنج سفر. خستگی سفر: ’هنوز خاک راهش را پاک نکرده’، افتاده. بنده. کوچک: ’خاک راه او هستم’

لغت نامه دهخدا

خران راه

(خَ)

دهی است از دهستان ده بیر بخش حومه شهرستان خرم آباد. واقع در پانزده هزارگزی شمال خاوری خرم آباد و پنج هزارگزی شمال شوسۀ خرم آباد به بروجرد. این ناحیه در جلگه واقع، آب و هوای آن معتدل، مالاریایی و دارای 90 تن سکنۀ لری و فارسی زبان است. آب آن از چشمه سار و محصولاتش: غلات، صیفی و لبنیات است. اهالی به کشاورزی و گله داری گذران می کنند. از صنایع دستی زنان فرش، جل سیاه و چادر می بافند. راه آن مالرو و ساکنین آن از طایفۀ بیرالوندند و در زمستان به قشلاق می روند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

خرج تراش

(بُ لَ کَ دَ / دِ)

آنکه برای تحقق امری خرج فراوان پیش بینی می کند. آنکه برای انجام امری بیش از لزوم ایجاد خرج کند

لغت نامه دهخدا

خرج بران

(خَ بُ)

مجلسی که کسان داماد ب خانه کسان عروس می آیند تا کابین و شیربها و دیگر خرجهای عروسی را معلوم و مقرر کنند. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خرم شاه

(خُرْ رَ)

دهی است از بخش حومه شهرستان یزد. این ده درجلگه واقع است با آب و هوای معتدل. آب آن از قنات ومحصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و ساخت صنایع دستی. راه فرعی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10)

لغت نامه دهخدا

خضر راه

(خِ رِ)

کنایه از راهنما. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خوش راه

(خوَشْ / خُشْ)

ستور راهوار. (ناظم الاطباء). اسب خوش رفتار. اسب مطیع و خوب رو. اسب غیرحرون و تندرو، طعام لذیذ و نرم. (لغت محلی شوشتری) ، کنایه ازمعشوق با غنج و دلال. (لغت محلی شوشتر نسخۀ خطی)

لغت نامه دهخدا

بر راه

(بَ)

مرکّب از: بر + راه، براه. در راه. در طریق:
از شیر و گوزن و گرگ و روباه
لشکرگاهی کشیده بر راه.
نظامی (لیلی و مجنون ص 167)،
- بر راه کسی رفتن، اقتباس. (تاج المصادر بیهقی)،
-

لغت نامه دهخدا

خط راه

(خَطْ طِ)

خط جواز. گذرنامه، پروانه راهداری. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خرج راه شدن

(بَ تَ)

در راه سفر مردن. (آنندراج) :
مرو ز راه به امیدتوشۀ دگران
که چون پیادۀ حج خرج راه خواهی شد.
صائب (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا